یاسینم روزگار

..
هيچكس خودش را در هيچ رابطه اى مقصر نميداند
همه ى ما آنقدر غرور داريم
كه هميشه حق را به جانبِ خودمان ميدانيم
از نظر خودمان،فرشتگانى هستيم
كه داشتيم زندگيمان را ميكرديم
كه يك نفر آمد و ما را با خاك يكسان كرد و رفت ...
داخلِ شعرها
داخلِ متنها
ميگرديم دنبالِ جمله اى كه طرف مقابل را بكوبد و
ما را مظلوم ترين آدمِ دنيا نشان دهد...
گاهى يادمان ميرود آدمى كه الان ميخواهيم سر به تنش نباشد،
تا ديروز پُزَش را به عالم و آدم ميداديم
كمى انصاف شايد...

که است بفهمد دنیا تمام میشود..
خوشیه روزگار ،روزگارمان را که هیچ
آخرتمان را به سیاهی خواهد برد
بفکر فرو رویم

برچسب‌ها: نوشتم